Niska samoocena
Izabela Babkiewicz w swej niezwykłej pokorze miała duży problem z poczuciem własnej wartości. Zawsze dawała pełnymi garściami, natomiast branie przychodziło jej z wielkim trudem. Lekceważyła swoje osiągnięcia, a jako perfekcjonistka bardzo krytycznie podchodziła do wszystkich swych dzieł. Zawsze uniżona, skromna, na drugim planie. Często była lekceważona przez osoby butne i przebojowe. Choć można tę cechę jej osobowości przypisać ogromnej skromności i wręcz świętej pokorze, to sama traktowała ja jako wadę, z którą powinna walczyć. Dlatego w jej notatkach sporo miejsca zajmują wskazówki, jak ważne jest pokochanie siebie, docenianie swych osiągnięć i rozbudzenie poczucia wartości.
Ludzie zawsze akceptują tego, kto akceptuje siebie. (Falk, Colombo)
Uważaj siebie za kogoś, kto potrafi znaleźć wyjście z trudnej sytuacji. Mur trzeba ominąć lub przeskoczyć. (McGINNIS 1993)
Perfekcjoniści osiągają mniej – boją się niepowodzenia. (McGINNIS 1993)
Zaniżone mniemanie o sobie i o swoich możliwościach odbija się na całej ludzkiej działalności. (DAWITASZWILI 1989)
Aprobata i akceptacja siebie podążają za całkowitą rezygnacją z samokrytycyzmu. (HAY 1994)
Gdy przestaniesz ganić siebie za wszystko, zmniejszy się twój krytycyzm do innych. (HAY 1994)
Zacznij umieszczać siebie na liście priorytetów.
Tylko ten, kto siebie szanuje, potrafi szanować innych. (MURPHY 2008)
Samooskarżanie i samokaranie są silnymi truciznami dla duszy i umysłu – rodzą choroby. (MURPHY 1983)
Nie rezygnuj z siebie, jesteś wszystkim, co masz. (BREATHNACH 2000)
O wiele wygodniej jest tworzyć obcą boginię niż czcić własną boskość. (BREATHNACH 2000)
Pokora nie na tym polega, żeby się uważać za najnędzniejszego z ludzi – to teatralna demonstracja. Pycha polega na tym, że uważasz dary, którymi Bóg cię obdarzył za zdobyte własnymi siłami. (QUOIST 1999)
Akceptacja niesie za sobą ogromną ulgę i oświetla rzeczywistość – wtedy widzimy następny krok. (FOLEY 2005)
Przestań próbować wszystkich zadowalać. Zadowalaj też siebie – nie martw się. (FOLEY 2005)
Najpierw musisz dostrzec godność w sobie, zanim dostrzeżesz ją w bliźnim. Nie pokochasz prawdziwą, czystą miłością drugiego, zanim nie pokochasz siebie. (WALSCH 2011)
Kochaj i szanuj własne ciało. To jest wehikuł życia – dawania, poruszania się, czucia. Jest to święte odzienie, które dał nam Duch na tę życiową wędrówkę. (BREATHNACH 2000)
Na brak pychy mogą sobie pozwolić tylko woły. A ludzie? No cóż, tak naprawdę skromny jest tylko nieboszczyk. (DYMEL 1992)
Duch wybiera nas jako sługi dzieła doskonale odpowiadającego naszym możliwościom. Niskie mniemanie o sobie jest tylko wygodną wymówką. (BREATHNACH 2000)
Ilekroć lekceważymy potrzebę powiedzenia „nie”, nasz szacunek do siebie maleje. (BREATHNACH 2000)
Choć kompromis stanowi fundament życia, to w kompromisie nie rezygnuj z siebie – jesteś wszystkim, co masz. (BREATHNACH 2000)
Brak pewności siebie i twórczej energii bardziej nas utwierdza w poczuciu niedostatku niż chudy portfel. (BREATHNACH 2000)
Uznaj nieskończone piękno swojej istoty oraz własne miejsce we wszystkim. (FOLEY 2002)
Obdarz siebie większym szacunkiem, a inni zaczną cię poważać. Uwierz, że jesteś inteligentny, a ludzie tak będą cię traktować. (HARE 1988)
Wyprostowana sylwetka daje do zrozumienia: „Oczekuję należnego szacunku”. (HARE 1988)
Wolno mi nie mieć racji, błądzenie jest rzeczą ludzką. (HARE 1988)
Nieumiejętność brania, hołubienie ubóstwa
Gdy dają ci prezent, musisz wyciągnąć rękę, by go wziąć. (MURPHY 2008)
Bieda nie jest żadną cnotą. To chorobliwy stan umysłu, który należy wymazać. (MURPHY 1998)
Naucz się otaczać w życiu pięknem i luksusem, i miej świadomość, że masz prawo do życia, wolności i spokojnego umysłu. (MURPHY 1998)
Istnieje prawo wdzięczności i musisz się mu podporządkować – dzięki Ci, Ojcze, ze Twe bogactwo. (MURPHY 1998)
Nie wolno ci być niewolnicą błędnie pojętych obowiązków rodzinnych i nie wolno całego swego życia wtłoczyć w rytm życia podeszłych wiekiem rodziców. (QUOIST 1999)
Istnieje związek między karmieniem siebie a szacunkiem wobec siebie. (BREATHNACH 2000)
Poczucie niedostatku powoduje brak smakowania i honorowania piękna.
Brak smakowania i honorowania piękna powoduje poczucie niedostatku. (BREATHNACH 2000)
Potrzeba optymizmu
Gdy coś zaczniemy, postawimy pierwszy krok – łatwo dodać całą resztę. (McGINNIS 1993)
Nie martw się tym co martwi, lecz ciesz tym co cieszy. (Stefania Grodzińska)
Wypowiadaj pozytywne twierdzenia o życiu, jakiego pragniesz. Używaj czasu teraźniejszego: „jestem”, „mam”. (HAY 1994)
Naśladuj zegary słoneczne – licz tylko pogodne dni.
To dzień, który nam daje Pan, radujmy się i przyjmijmy go z radością. (MURPHY 2008)
Jeśli ci los ześle ból, zwalczaj go z radosnym sercem, a nieprzyjaciel ucieknie. (SALVANESCHI 1996)
Nie zadręczaj się cierpieniem, bo jutro uśmiechniesz się, wspominając wczorajsze kolce. (SALVANESCHI 1996)
Radzenie sobie uzdalnia cię do wznoszenia się ponad okoliczności. (BREATHNACH 2000)
Entuzjazm jest sposobem na życie. Magiczną iskrą, która przemienia pasywne istnienie w aktywne życie. (FOLEY 2005)
Bóg to miłość, ego to lęk. (FOLEY 2005)
Cień, to ta strona naszej osobowości, z którą nie możemy się pogodzić i której istnienie negujemy – są to zazwyczaj cechy, których nie tolerujemy u innych. (FOLEY 2005)
Ja sam jestem źródłem wszystkich moich emocji. Nic i nikt nie może zmienić moich odczuć poza mną samym. (ROBBINS 2009)
Gdy nie jesteś strachem – stajesz się miłością. Gdy zrozumiesz, że nic nie tracisz i nic nie zdobywasz – przestajesz się bać. (WALSCH 2011)
Jęczenie, gderanie sprawia, że wszyscy czują się gorzej. Jeśli musisz, rób to na kartkach i wyrzucaj lub pod prysznicem w samotności. (BREATHNACH 2000)
Nie identyfikuj się z tym co czujesz – jesteś przygnębiony? Nie – doświadczasz przygnębienia. (DE MELLO 1990)