Budynek szkoły w Pożarkach wybudowano w 1929 roku. Wówczas była to szkoła dwuklasowa. Po II wojnie światowej początkowo w szkole były dwie klasy (rok szkolny 1946/1947). Gdy Janina Mroczkowska z córką przyjechały do Pożarek, szkoła miała klas siedem, a ostatecznie osiem (1970). Obecnie w budynku po zlikwidowanej szkole znajdują się mieszkania, kaplica parafii i świetlica wiejska Dziupla.
Podczas pierwszych lat pracy Janiny Mroczkowskiej i Izabeli w szkole, kadra nauczycielska i kierownictwo cały czas się zmieniały. Nauczyciele często nie mieli żadnego przygotowania pedagogicznego. Odstraszały ich stosunki panujące we wsi i niskie zarobki.
Od powrotu Mikołaja Babkiewicza z wojska w 1958 r. w Pożarkach uczyła cała rodzina: Janina Mroczkowska, Izabela i Mikołaj. Na trzech nauczycieli ilość pracy była ogromna, tym bardziej, że nie ograniczali się oni do programowego minimum. Prowadzili kółko teatralne, taneczne oraz gry na mandolinie, organizowali w szkole święta i występy artystyczne, zabierali dzieci na wycieczki po Polsce. Sami przygotowywali wszelkie pomoce naukowe. Przez pewien czas prowadzili również zajęcia wyrównujące dla dorosłych. Zdarzało się, że na egzaminy do szkół średnich jeździli ze swymi uczniami.